Sfeerverslag Amsterdam Tournament
Verslaggever: RvN
Het Ajax Netwerk forumlid Steerpike plaatst sinds enige tijd zijn belevenissen rond wedstrijden van Ajax op de Ajax Forums. Dit weekend was hij uiteraard ook aanwezig bij het Amsterdam Tournament en tekende hij zijn belevenissen rondom de wedstrijden van Ajax tegen Manchester United en Barcelona op voor het forum. Op deze pagina volgen nu beide sfeerverslagen van Steerpike.
Steerpike's eerste dag van het Amsterdam Tournament
"We zijn weer thuis", schiet er door mijn hoofd als de trein bij Duivendrecht stopt en we uitstappen. Ik mompel het hardop en mijn gezelschap begint te lachen. Voor mijn gevoel heeft het WK te lang geduurt, WK of niet. Ajax zien voetballen is nu eenmaal altijd specialer dan wat-dan-ook op voetbalgebied.
We lopen naar de ArenA en als ik de Vlaamse friettent zie kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Op Schiphol hadden we namelijk net een frietje naar binnen gewerkt en ik weet dat de kwaliteit van het frietkot bij station Duivendrecht beter is. Het is zo'n anderhalf tot twee uut voor de wedstrijd en het is al aardig druk. Er staan veel mensen bij het trainingsveld: Johnny Heitinga en Nourdin Boukhari doen conditie-oefeningen, begeleid door Laszlo Jambor; eerst veel en hard lopen, later mogen ze ook met de bal trainen. Heitinga heeft de zoveelste blessuretegenslag in een paar maanden te verwerken gehad en Boukhari heeft nog een hamstringblessure. Ik las ergens dat Boukhari op de vraag of hij ook naar Feyenoord had willen gaan als hij kon op t.v. Rijnmond geantwoord zou hebben: "Ja, zeker, maar ze hebben al voldoende mensen voor mijn positie". Slimme jongen. Boukhari woont in Rotterdam en ik neem aan dat hij de komende maanden, zolang hij er nog woont, gewoon over straat moet kunnen lopen. Bij deze dus. Aan de andere kant van het veld trainen drie anderen met Tonny Bruins Slot; Richard Witschge, Jelle van Damme (kent iemand die voetbalboekjes "Snelle Jelle" nog?) en derde keus-spits Nikos Machlas. Witschge en Machlas worden afgepeigerd; Van Damme hoeft niet veel te doen; hij heeft immers net een EK gespeeld. Witschge ligt dan ook regelmatig kapot op de grond. Bruins Slot is bijna net zo'n beul als de legendarische Bobby Haarms. Maar het kan natuurlijk ook gewoon de combinatie van de oefeningen met de hitte zijn. Als Machlas en Witschge op doel moeten gaan schieten is duidelijk te zien dat ze er lol in hebben. Machlas schiet 7 van de 8 ballen raak, Witschge heeft er beduidend meer moeite mee, maar iedere keer als hij mist krijgt hij steun vanuit de meekijkende supportersschare.
Machlas is overigens het voorwerp van veel geintjes: "Daar is de ArenA. Niet meer heengaan, Nikos. En daar is London, daar is Tottenham. Die kant moet je op", wordt er achter me gezegd. Dan besluiten we dat het tijd is; we gaan naar binnen. Als ik bij Noord B naar binnen loop -Boekhari staat nog handtekeningen uit te delen- doe ik instinctief mijn tas open en na een korte controle van de inhoud mag ik doorlopen. Als ik me omdraai zie ik dat mijn (mediterrane) vriend zeer uitvoerig en uiterst zorgvuldig wordt wordt gefouilleerd. Als we op de trappen naar vak 114 lopen lachen we cynisch.
De spelers van Barcelona staan al op het veld om het te verkennen. Hoewel, 'verkennen'? Kluivert, Frank de Boer, Reiziger en Cocu, die op een kluitje met elkaar staan te praten, kennen het stadion en het veld al. Louis van Gaal zit uiterst ontspannen in de dug-out. Wat zal er door hem heengaan? Spelen tegen de club waar hij zijn grootste successen mee heeft gehaald? Als even later de warming up echt begint wordt Kluivert toegezongen door de F-side. Hij doet hetzelfde wat hij later ook zal doen, voor de wedstrijd: hij zwaait terug op een respectvolle manier. Kluivert kent zijn roots.
In de wedstrijd blijkt het dat Van Gaal zijn team als een soort in- en uitklappende waaier laat spelen; zo staat Mendieta heel vaak als enige links en staat er een andere speler als enige rechts. Met lange ballen en one-touch-football moet dit een dynamisch spelconcept zijn, als de ploeg goed op elkaar ingespeeld is. Dat is helaas nog niet het geval; Parma weet in de beginfase van de wedstrijd de boel makkelijk te ontregelen. Daarnaast oogt de verdediging van Barcelona onzeker. Deze onzekerheid wordt gevoed door het zwakke optreden van de keeper van Barcelona die soms vaak n?t iets te laat is. daar staat tegenover dat Michael Reiziger zeer sterk speelt. Sterker dan Frank de Boer. Bij Parma speelt Cannavaro als een maarschalk: hij beweegt niet veel, staat altijd op de goede plek, geeft aanwijzingen en bouwt goed op.
De MKZ-crisis is kennelijk niet hard genoeg aangepakt. Achter me zit een irritant mannetje dat zelf bij kansen op kansen van kansen al keihard begint te loeien.
Na vijftien minuten speelt Gabri een Parma-verdediger uit en staat Giovanni vrij (foutje van Cannavaro, niemand is onfeilbaar) bij de tweede paal; 1-0 voor Barcelona. Hierna lijkt het erop dat de match wat meer een wedstrijd wordt; het suffe en afwachtende is eraf; Riquelme gaat wat meer laten zien, het tempo wordt een beetje opgevoerd en Barcelona gaat naar uitbouw streven. Toch is DiVaio van Parma de volgende die scoort, en het doelpunt mag er wezen. De keeper van Barcelona reageert fout op een dieptepass en komt zijn doel te ver uit. DiVaio is eerder bij de bal. ook al staan Frank de Boer en een andere verdediger van Barcelona voor hem; hij kan de bal schijnbaar moeiteloos diagonaal in de goal schieten.
Kort daarna, als de match 31 minuten bezig is, zie ik een bekend shirt. Het uitshirt van 1995. Het is een collega van me, vergezeld met verschillende anderen, die eerder deze week bromde dat 25 euro ook best veel is. En dan te laat komen! Er zal vast wel een goede rechtvaardiging voor zijn. Maar dat cijfer ??n-en-dertig komt in de tattoo die hem beloofd is. Vreemd genoeg barst de match dan pas echt goed los. Nog geen drie minuten later staat Barcelona weer op voorsprong. Riquelme haalt vanuit de tweede lijn uit en zijn harde inzet gaat met een boog over keeper Frey in de verre hoek. Kluivert hoeft maar een pasje opzij te doen en een beetje te buigen om de bal erdoorheen te laten. Mooie goal, maar parma laat het er niet bij; als snel is het 2-2 door een kopbal. Barcelona laat het er echter niet op zitten; het is vastbesloten deze wedstrijd te winnen. Het rustige en onwennige maakt langzaam plaats voor scherpte en snelheid. Parma heeft het er moeilijk mee, ook met de bij vlagen excellerende Riquelme, die -zeker als teamspeler- wereldkampioen en theatermaker Rivaldo zeer snel zal doen vergeten in Barcelona, zoals het er nu naar uitziet. Is het dan verrassend dat de Argentijn Juan Rom?n Riquelme voor de 3-2 na goed spel van Mendieta en Kluivert? Nee. Is Riquelme op weg speler van het Tournament te worden? Ja. Rochemback mag in de blessuretijd van de eerste helft de 4-2 maken door een mooi lange-afstandsschot.
Na rust is er weinig meer te genieten. Barcelona weigert Parma te gaan vernederen of wil niet meer. De zaakjes zijn zo goed op orde dat Parma ook niet meer kan. Het is kennelijk goed geweest zo. Jammer voor het publiek. Hoe triest is het eigenlijk als de cameramensen dat ook doorhebben en steeds vaker op mensen in gaan zomen die 'hilarisch' reageren? Ik denk Freek de Jonge op het scherm te zien, maar het was of een vrouw die vaag op hem leek of een heel slechte of lelijke travo. Een man (veertiger) met ontbloot bovenlijf is zo blij dat hij door 50.000 mensen bewonderd kan worden dat hij zich omdraait en rekoefeningen gaat doen. Als ook de gezichten van Van Nistelrooij (meteen al een fluitconcert, tjsa, Ruudje heeft het niet slim aangepakt: hij kon blanco beginnen maar gaat in de pers meteen refereren naar de hattrick die hij hier voor PSV tegen Ajax heeft gescoord), Sacchi en Ferguson worden getoond heb ik het wel gezien; de bijverschijnselen zijn leuker dan de match zelf. Ik ga wat drinken halen. Meteen wordt er een mythe ontkracht. Voor me staat een man die geen ArenA card heeft en ook niet wil kopen. Hij zwaait met wat geld, verkoper vind dat geen probleem en haalt een kaart van 50 euro tevoorschijn, betaald voor de man, krijgt geld en geeft wisselgeld terug. En dat alles gezeur nadat de man kenbaar heeft gemaakt 'er geen trek in te hebben een ArenAcard te kopen'. Tsja.
Ik zie nog nmet de laatste minuut. Hans "ik ben met mijn derde jeugd bezig" Kraaij jr verschijnt, maar hij is opvallend weinig voor de cameras. Edward van Cuilenborg schijnt het goed te doen: geen popi gedoe als hij Van Halst interviewt. Onder luid applaus verschijnt Ajax voor de warming up. Frank de Boer praat met Aron Winter en als Rijkaard naar Van Cuilenborg loopt laat de innige begroeting tussen Rijkaard en Winter zien dat hun vriendschap niet onder het jaar bij Sparta geleden heeft. Rustig, met zijn handen in zijn zak, praat Rijkaard over de wedstrijd.
Er staat een groepje op de middenstip te zingen. Het is een leuk liedje en iedereen die wel eens een wedstrijd van Ajax bezoekt wordt, denk ik, geraakt door het kwaliteitsverschil tussen wat er nu staat en wat er doorgaans staat. Nu is het overigens wel zo dat dat kwaliteitsverschil wel makkelikjk te maken is als je een b??tje talent hebt, maar toch. Ik stoot mijn metgezel aan en vraag wie er aan het optreden zijn. Hij kijkt me semi-verbijsterd en breedgrijnzend aan en zegt: "Dat is K-otic. Ik geloof dat jij tot die tien procent van de mensen die hier vanavond aanwezig zijn behoort die daar nog nooit van gehoord heeft". Ik vermoed dat ik van die tien procent de enige Nederlander ben. Later verteld hij me dat de buurman aan de andere kant net vorige week naar en K-otic concert was geweest. Over buren gesproken: naast me zit een forse Engelsman. Hij vind de ArenA wel mooi en "It's huuuuge". Ik vraag hem of hij voor Man Utd komt en hij ontkent zeer fel. In Engeland ben je voor of tegen Man Utd., zegt hij. "Ik ben tegen, kijk maar, ik heb een Ajaxsjaal gekocht, zegt hij terwijl hij zijn plastic fanshoptas openmaakt. "Waarom draagt hij hem dan niet?", denk ik. Hij is voor Ipswich Town. FA-cup winnaar met Arnold Muhren en Bobby Robson (de oud-bondschoach van Engeland), weet ik. Het verval van de club is schrijnend, concluderen we. "Money rules it, chap", zegt hij met een soort bitterheid in zijn stem.
Ik hoop wel op ??n ding: dat "You'll never walk alone" vanavond niet gezongen wordt. Akkoord, het is een mooi algemeen voetballied, maar het is met name het lied van Liverpool. En vanavond wordt er tegen Man United gespeeld. Daarnaast is het YNWA toch een beetje besmet. Niet omdat Barbra Streisand het op een (geflopte) cd heeft gezet, maar omdat het gezongen is door ene Leen Huizingh. Leen Huizing? Mr. Elleboog. Lee Towers. De ras-Feyenoordclown. Need I say more? Hoe besmet kan iets zijn? Denk daar maar eens over na.
Tijdens de warming up de wave. Het duurt even voordat de sukkels in vak 122 -waar de wave een paar keer 'sterft'- doorhebben wat ze moeten doen, maar daarna gaat het weer goed. In de wedstrijd zelf echter niet meer; vak 122 is kennelijk gevuld met...achlaatmaar....
De teams komen het veld op voor de wedstrijd. Kippenvel. Ajax thuis weer zien spelen. Geweldig. Ik wacht. Waarop? De Ajax Mars. Shit. Die komt niet. Afknapper. Maar daar staat Ajax. En daar staat Man United. Backham. Veron. Giggs. Keane. Van Nistelrooij. Op volle oorlogssterkte dus. Alleen Scholes begint op de bank. Ibrahimovic (klinkt dreigender dan Zlatan) is eerste keus. Sikora speelt zijn eerste thuiswedstrijd, en dat doet hij redelijk. Kenmerkend voor een vleugel is volgens mij niet dat deze continu naar binnen trekt, maar dat deze voorzetten geeft vanaf de achterlijn. Dat laatste is wat minder bij Sikora vanavond. Toch valt hij op door zijn vechtlust. Veron kan het in ieder geval niet uitstaan en geeft hem een trap. Die andere velugel...het is vandaag weer een kwestie van vriezen en dooien. Veel slechte voorzetten, veel onnodig kap-en-draai-werk waar sneller overgespeeld had kunnen worden en een, op voorgeven van Ibrahimovic, briljante voorzet op Van der Vaart die Barthez klopt met een kopbal. De bal stuit echter op de lat. Van der Vaart speelt nuttig, maakt zijn kilometers en de Engelsen krijgen moeilijk vat op hem. Toch heb ik het gevoel dat "Gods genezer" nog niet 100% is.
Ajax en Manchester maken er een echte match van. Toch blijf ik het gevoel hebben dat Mun Utd. wel beter kan. In het begin deelt United de lakens uit, maar het is al snel een gelijkwaardige match. Bij vlagen overheerst Ajax zelfs, wat een goed teken is. Maxwell speelt vanavond, op een enkele kans op een goal na, onopvallend maar nuttig en heeft vanavond een pluspunt: David Beckham heeft moeite met hem. Waar heel het team moeite mee heeft is John O'Brien. De Amerikaan speelt een fantastische match en trekt de goede lijn van vorig jaar moeiteloos door. Rechtsbakc Trabelsi heeft al eerder geimponeerd, maar hij blijft imnponeren. De Eneglsen weten zich vaak geen raad met zijn snelheid en de mogelijkheden die hij maakt. Stekelenburg? Wat mij betreft vanaf nu de eerste keuze voor de keeperspositie. We zullen wel zien hoe het loopt; hij is voor de haaien gegooid en heeft zich vanavond waargemaakt. Ik vermoed wel dat hij het tegen Barcelona wat moeilijker zal krijgen. Cristian Chivu overheerst bij iedere aanval van de Engelsen. Van Nistelrooij, uitgefloten bij ieder balcontact, komt er nauwelijks aan te pas. Toen "Van Nistelrode" die hattrick maakte stond Chivu linksback. Toch is er vanavond een min of meer positieve verrassing: Galasek. De voormalige aanvoerder speelt nuttig en dienend een van zijn betere wedstrijden voor Ajax. Ik keek wel even vreemd op toen hij de vrije trap mocht nemen van waaruit de goal van "Si-ko-ra o-oh" kwam (ik verwachtte dat Chivu of Vaart hem zou nemen).
Vreemd. Iedere keer als Man Utd. in de buurt van de goal van Ajax komt, komt er bij mijn Engelse buurman een Sony digicam tevoorschijn. Als Man Utd een vrije trap krijgt en die camere w??r tevoorschijn komt zeg ik als grap "Don't do that, it might bring bad luck", grijnst hij als een boer met kiespijn. Hij juicht niet als Ajax scoort. Hij is verdwenen na de 2-0. Hoezo Ipswich?
De sfeer is overigens redelijk. Bij vlagen is het gezellig. Ik hoop wel dat het zondag wat losser zal worden, wat meer zingen. Waar Feyenoorders het bij de open dag van hun club echter nodig vonden om het racistische "Hamas, Hamas, Joden aan het gas" te zingen, wordt er vanavond geen enkele nooit aan Rotterdam en Feyenoord vuil gemaakt. Wie is er nu gefrustreerd?
Zlatan Ibrahimovic in ieder geval niet. Vorig seizoen vernederd door de fans, wat hij deels aan zichzelf te wijten had. gescoord tegen Celtic. Gescoord tegen Norwich. Gescoord tegen Manchester United. Hij speelt volwassener. Functioneler. Doelgerichter. Met toch die typische Zlatan bewegingen. De sleep. Die brutaliteit. Iedere keer als hij aan de bal is, gaat er een siddering door me heen. De Zlatan waar men vertrouwen in had gaat zijn kans krijgen. En grijpen.
Met een dubbel gevoel lopen we naar Duivendrecht. Ajax kon beter. Het was een redelijke match, maar toch blijft het steken: moet je kost wat kost met 2 wisselvallige vleugels blijven spelen of moet je in principe dan toch maar 4-4-2 gaan spelen? Waarom dat risocoloze spel in de eindfase van de wedstrijd, toen alles breed werd gespeeld terwijl er nog degelijk kansen waren? De wissels waren begrijpelijk, Winter deed het niet slecht. Pasanen, op die ene fout waardoor Scholes de 2-1 kon maken, ook niet echt. Pienaar was redelijk en is duidelijk aan het terugkomen van zijn blessure.
De terugreis kent zijn horten en stoten: in Leiden neem ik afscheid van mijn metzgezel die richting Den Haag CS gaat, ikzelf kan nog net in de trein naar Rotterdam springen. Als ik aan de conducteur vraag hoe het gesteld is met de aansluiting met een trein naar het zuiden zegt hij dat ik daar nog kan komen, omdat die aansluiting in principe gehaald moet worden. Niet dus. Bij Delft staat de trein stil waardoor ik op Rotterdam CS alleen de meermaals vervloekte achterlichten van de trein zie. Ik moet dus 4 uur wachten op de volgende trein. Ik ben er op voorbereid, ik heb altijd een boek in mijn rugzak. Ik slenter naar de hal van CS en ga op de vloer zitten lezen. Een half uur voordat de trein komt is het boek uit.
Reacties: Ajax Forum
Steerpike's dag 2: "Glorie onzer Amstelstad"
Alle nadelen spreken natuurlijk voor zich, maar toch blijft het leuk om met de trein te reizen. Als ik de trein die vanuit Brussel komt binnenstap, kom ik in een groepje Italiaanse Interrailers. Ergens bij Rotterdam Lombardijen begint ??n van hen meewarig om zich heen te kijken. Vervolgens verschijnt er een pijnlijke grijns op zijn gezicht. Ik kijk naar de bagage van de jongens en zie verschillende geborduurde badges van Fiorentina, Inter en AS Roma. Als de trein De Kuip passeert gaan er meteen vier middelvingers de lucht in. Ik proest het uit en de jongen die naast me zit kijkt me nijdig aan. Heel even maar, tot hij het boek over Ajax ziet dat ik aan het lezen ben. Er ontstaat een levendig gesprek over voetbal. Luigi, 21 jaar, student sociologie uit Milaan, praat met veel respect over Ajax en met veel liefde over Inter. Hij heeft in 1996 de verloren CL-finale bezocht, maar wel als supporter van Ajax. Ook hij was kapot toen hij Ajax zag verliezen. "Die Juve-whores moeten doping hebben gebruikt; dat kan niet anders, ze konden maar door blijven gaan". Op Rotterdam CS staan drie Feyenoorders, twee in het nieuwe thuisshirt, ??n in het uitshirt. "Bastards", bromt Luigi, "they showed no respect for us in our own stadium". Zijn famillie komt al vanaf het begin bij Inter. Zijn grootvader nam ooit een extra hypotheek op het huis, stortte het geld op een bankrekening en zorgde ervoor dat de seizoenkaarten van de famillieleden via die bankrekening betaald werden, ook voor toekomstige generaties. Indrukwekkend verhaal. Er volgens meer wederzijdse anecdotes: hij laat zijn tattoo met het wapen van Inter zien dat op zijn rechterschouder staat. Als ik de mijne laat zien herkent hij meteen waar het over gaat. De anderen mengen zich ook in ons gesprek en voor ik het weet weet ik meet van de "tifosi-lifestyle" dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. De treinreis vliegt voorbij. Op Amsterdam CS nemen we hartelijk afscheid.
Na met een vriend even wat gegeten te hebben en de stad door te zijn geslenterd is het tijd om naar de ArenA te gaan; ik loop terug naar CS om daar de trein naar Duivendrecht te nemen. Op Duivendrecht wacht ik op C. die vanwege een seinstoring bij de NS iets te laat is. Dat is een goede reden, maar de Fanta die ik gekocht had is nu wel lauw. Who cares? Het Vlaamse frietje gaat er snel in. Vandaag zitten we in vak 119, rij 29. We hebben een prima overzicht op alles wat er gebeurt.
Manchester United vs Parma. Tijdens de warming-up komt David Beckham het veld op en krijgt hij van de Amsterdamse supportersschare het respect dat hij verdient. Hij klapt terug. Geen Barthez, geen Van Nistelrooij. Het duo Veron-Beckham speelde bij vlagen om van te watertanden. Fantastische combinaties kunnen die twee maken, al dan niet met behulp van anderen. Man Utd. speelde een stuk beter, dwingender en heersender dan afgelopen vrijdag, vaak met 'one-touch-football'. Parma kwam er niet uit. De lijpe spits van Parma zorgde nog wel wat voor gevaar, maar het stelde niet veel voor. De 3-0 overwinning voor United was enigszins vertekend: het had net zo goed 4-0 of 5-0 kunnen (moeten) zijn. Misschien is het een ongeschreven voetbalwet om een tegenstander die niet je aartsvijand is niet te veel te vernederen. Leuk, overigens die Engelsen op de tribune. "There's only one David Beckham", Gooo Veroooon". Van de wedstrijd heb ik ongeveer de laatste tien minutern gemist; nadat Veron en Beckham eruit gingen was het tijd om wat te drinken te halen. De warming-up van Ajax is toch iets belangrijker dan het einde van een gelopen race. Wederom respect; beiden kregen een ovationeel applaus. Beckham bedankte de aanwezigen in de ArenA zelfs drie keer.
In de rust tussen de wedstrijden, als Ajax en Barcelona aan de warming up beginnen, zet een operazanger het lied "Barcelona" is. Ik ken het. Ook van het duet van Freddy Mercury en Monserrat Cabbale, van ergens midden tot eind jaren tachtig. Als de vrouwelijke partij van het zangdeel het veld betreedt gaat er een luid gejuich op. Mijn blunder van vrijdag herinnerend vraag ik aan C. of dat Sita is, want die zat ook bij Starmaker, toch? En dan juichen ze daarom? "Nee, kijk nou eens goed!". Ik kijk nog een keer en zie waarom er gejuicht wordt: de van voren zeer diep uitgesneden jurk toont de weerszijden van twee welgevormde borsten waarin het goed toeven lijkt te zijn. Het lied en de performance worden goed ontvangen. Minder tevreden ben ik over de opstelling. Geen O'Brien. Witschge? We zullen maar moeten zien.
En gelukkig weerklinkt de Ajax Mars wederom en meermaals door het stadion. Het valt op dat bij onze rijen alleen C. en ik meezingen. De wave komt ook maar mondjesmaat door en weer is het vak 122 dat dwarsligt. We will, we will, rock you, rock you. De match begint. Waar ik bang voor was gebeurt. Ajax speelt matig. Zeer matig. De onekerheid en het 'wennen aan elkaar' bij Barcelona is eruit. Ze doen het goed. Mendieta is zeer op zijn plaats bij Barcelona. Saviola en Riquelme gaan een leuke concurrentiestrijd tegemoet. Barcelona speelt geweldig goed zelfs, als je in aanmerking neemt dat ze pas drie of vier weken geleden met de voorbereiding zijn begonnen. Ajax wordt een beetje overklast in de eerste helft. Ondanks de Ajax-ellende geniet ik van Kluivert. Hij is zo gegroeid sinds hij bij Barcelona zit. Een bijnaam voor Kluivert? "De Panter". Zijn katachtige reflexen en intuitie rechtvaardigen die bijnaam. Bijna iedere aanname is goed, bijna iedere pass komt goed aan, ieder balbezit in de 16 levert een scoringskans op. Louis van Gaal ziet dat het goed is. Hij is veelvuldig in beeld als Barcelona via Kluivert en Saviola met 2-0 voorstaat. Hij lacht. Breeduit. Toen de Amsterdam ArenA werd geopend speelde Edgar Davids met AC Milan tegen Ajax. Toen hij scoorde tegen zijn oude club vierde hij dat uitbindig. Kluivert na zijn 1-0 niet. Hij bleef erg rustig. Zoals ik eerder al zei: Kluivert kent zijn roots.
Ik erger me. Met zo'n team als er nu op het veld staat en zo'n spelwijze kan je Europa niet in. Ik begrijp niet wat Witschge in de basis doet. In de eerste helft doet hij drie dingen goed qua passing. Voor de rest holt hij achter de feiten aan. "Holt" moet niet te letterlijk worden genomen, hij is nog tamelijk langzaam vandaag. Hij jaagt niet, maar schreeuwt aanwijzingen en wijst heftig. Voor de rest niets. Maxwell doet het beter als linkshalf, dat wisten we al. Niet alleen omdat Witschge daar nu staat: O'Brien is een betere linksback dan Maxwell. Zijn gogme is ook aan het groeien; hij poort een speler van Barcelona! Ik zie hetzelfde als vrijdag: het middenveld is te zwak bezet. Met ??n mannetje meer zou het niet overlopen worden en zou de aansluiting naar de aanval toe beter kunnen verlopen. De aansluiting naar Mido toe dus, die in de eerste helft weinig goed doet of weinig goed kan doen omdat hij weinig bruikbaars krijgt van achter of via de 'vleugels'. Van der Meijde en Sikora zijn wisselvallig. Ze knokken, maar het is teveel n?t niet. Als Maarten Stekelenburg geblesseerd raakt bevries ik. Nog meer als ik de keeper van Ajax 2 warm zie lopen. Wat een ellende. Gelukkig blijkt alles mee te vallen. Zijn uittrappen en reddingen overtuigen me van zijn kwaliteiten. Bergdolmo is verdedigend degelijk, maar opbouwend een drama vandaag. Het is te hopen dat wat dat laatste betreft Heitinga snel fit is. Chivu en Trabelsi scoren zeker een ruime voldoende. Sterker nog: zonder die twee zou de voorsprong van Barcelona voor rust nog groter zijn geweest. Ik hoop dat Koeman goed heeft opgelet. Koeman wil niet afgaan in Europa. Koeman heeft nu een aanknopingspunt om op terug te kijken als hij wil weten hoe dat w?l gaat gebeuren.
Na rust is alles anders. Mido maakt de 1-2 na een actie van Van der Vaart. Ik ga wat meer vooruit zitten maar twee minuten later heb ik alweer de pest in: 1-3 door Saviola. Dan gebeurt er iets. Chivu en Trabelsi groeien nog meer in de match dan ze al waren. Wat ze laten zien is indrukwekkend. Trabelsi doet zijn werk als rechtsback, als mandekker, als opbouwer en als stofzuiger. Als hij dit spel een seizoen volhoudt is hij een van de beste rechtsbacks van Europa. "Chivu is God", hoorde ik vorig seizoen iemand in de ArenA fluisteren. na vandaag sluit ik me daar gaarne bij aan. Maar wat gebeurt er dan? Ik zie het team groeien. Op dezelfde manier als vorig seizoen bij Ajax-FC Twente, de laatste match onder leiding van Co Adriaanse. Er wordt een knop omgedraaid. Van der Vaart gaat feller spelen. Chivu neemt het voortouw bij aanvallen. Ingooi door Trabelsi. Bal doorgekopt. Prachtige beweging Van der Vaart die zichzelf vrij speeld. 2-3! Het KAN! Het GEBEURT! Nog geen twee minuten later: een aanval via een sterker spelende Maxwell veroorzaakt een frommelsituatie bij de goal: iemand (Mido? Maxwell?) weet de bal naar Van der Vaart te spelen. 3-3!!!! Fakkels worden onstoken. Campi-joden, Campi-joden! De Wave wordt ingezet. Alles lukt. Ajax blijft jagen en Barcelona gaat steeds zwakker spelen. Je ziet het heilige vuur bij de spelers, het vuur van het moeten winnen, ook bij de invallers, Pienaar, Wamberto en Zlatan. Wamberto valt prima in. Wat me echt blij maakt? Zlatan komt het veld in. De F-side zingt hem toe: "Zlatan, we worden kampioen". Ein-de-lijk! Gelukkig valt Zlatan ook sterk in. Mido gaat er zelfs beter van spelen. Op naar 4-4-2 met Zlatan en Mido als aanvallers? Is dat de meest logische keus die je kunt maken?
Een kleine kans op de 4-3. Ajax krijgt een vrije schop en Chivu weet de bal naar een vrijdstaande Van der Vaart te spelen die in scoringskans staat. De overigens zwak en wisselvallig fluitende Wegereefr fluit af; het moet overnieuw. Hierna schiet Chivu over. Ajax zet Barcelona behoorlijk klem. Aanvallend gevaar van Barcelona wordt goed geneutraliseerd door Trabelsi, Chivu en Bergdolmo. Van der Vaart krijgt een terechte publiekswissel. Ook ik sta op. Teveel mensen blijven zitten.
E?n minuut voor tijd. Reiziger begaat een overtreding tegen Machlas. "Had nu Van der Vaart nog maar in het veld gehad", zeg ik tegen C. Als duidelijk is dat Witschge hem gaat nemen moet ik diep zuchten. Ik had bijna niet gekeken. Aanlop. Tik. Boog. 4-3!!!! Witschge maakt zijn slechte spel van de avond een beetje goed door op prima wijze de bal koel en behendig in te schieten. Ben ik blij? Ja. Het is de eerste en enige keer dat ik Witschge toejuich, sinds hij terugkeerde bij Ajax, enkele jaren geleden. Ajax wint het tournooi. Op basis van de juiste mix van techniek, klasse, agressiviteit en mentaliteit.
Er worden weer fakkels onstoken, in de ArenA is het ??n groot feest. Rafael van der Vaart wordt verkozen tot beste speler van het AT. Wat een onzin. De eerste wedstrijd spoeelde hij mat, slechts in de tweede zagen we weer een glimp van de Van der Vaart die we gewend zijn. Voor de status van het toernooi was het dan ook beter geweest als er een constant presterende speler was verkozen. Dan kom ik uit op twee namen: Patrick Kluivert en Hatem Trabelsi. Ik zou dus voor Kluivert kiezen. Ondanks alles hebben aanvallers namelijk een streepje voor. daar komen we voor naar het stadion.
Als daarna de andere ploegen hun prijzen krijgen valt vooral de wethouder van Sport Hester Maij (dochter van Mevrouw Krantje-Croissantje) op. Als 'bello' Fabio Cannavaro het podium betreedt doet ze uitnodigend een stap naar voren, uitnodigend in de zin van "je mag me best kussen". Cannavaro doet echter een stap opzij en strekt zijn arm ver uit met een blik van "No way, Jos?". Als Roy Keane het podium beklimt doet Maij z?lf een stapje naar achteren. Keane voldoet kennelijk niet aan haar schoonheidscriteria. Ik wil mevrouw Keane wel eens zien, Roy doet namelijk geheel vrijwillig een stap naar voren en kust Maij uit zichzelf. Tsja, wie weinig gewend is...
Als Chivu de beker in ontvangst neemt gaan C. en ik op weg naar Schiphol. De laatste tonen van de Ajax Mars nog volop in ons hoofd. De eerste prijs is binnen. Dat er dit seizoen ter meerdere glorie onzer Amstelstad nog maar vele mogen volgen. We zullen zien. Vanwege trein-efficiency-redenen nemen we op Schiphol al afscheid. Mijn terugreis? Stomvervelend. Maar alles liep wel op zijn rolletjes. Is ook wel eens goed, voor de verandering.
Reacties: Ajax Forum