Ajax Forum » Columns » Eindelijk een echte neger in de spits

Al sinds Patrick Kluivert smachten de supporters naar een echte nummer negen die de Ajax-opleiding vanaf jongs af aan heeft doorlopen.

Na jongens als Brutil Hosé en vele andere mislukte donkere spelers die vergeefs het verwachtingspatroon hebben kunnen waarmaken staat er nu een echte kerel op die de kwalititeiten van eerdergenoemde lijkt te bezitten. Lijkt, want Brian Brobbey heeft vooral een gelijkenis met Patrick Kluivert en dat is zijn huidskleur. In de week dat ik begon aan deze column scoorde Brobbey tegen FC Utrecht en zouden er ‘oerwoudgeluiden’ naar hem zijn gemaakt. In de laatste alinea zal ik daar even mijn licht over laten schijnen.

Al decennialang zit ik mij te ergeren aan de vergelijkingen van donkere spitsen met onze levende legende die eigenhandig Ajax de laatste Europacup bezorgde. Brutil Hosé was de eerste gedoodverfde opvolger van Kluivert in een ellenlange reeks van hoopvolle aanwas die maar enigszins een ander kleurtje dan wit hadden. Van Babel tot Castillion ze kregen allemaal het predikaat op basis van het kenmerk gelaat en verder had het niets te maken met hun technische vaardigheden. Slechts met de hunkering naar een nieuwe geweldenaar.

Brian Ebenezer Adjei Brobbey is geen verfijnde speler zoals Patrick Kluivert dat was, hij is niet sierlijk zowaar het tegenovergestelde. Een bonkige spits die zowel sterk als pijlsnel is zie je zelden die tevens een bal prima bij zich kan houden. Maar de belangrijkste eigenschap en daarmee de volgende vergelijking is het hebben van een neusje voor de goal. Dat bewijst Brian Brobbey telkens weer in de spaarzame minuten die hij krijgt, want hoeveel volle negentig minuten heeft hij in Ajax 1 gespeeld? Wat ik mij kan herinneren is dat enkel de verloren bekerfinale van afgelopen seizoen en dat had ook nog eens een tactische reden want Ten Hag had al het scorend vermogen nodig om de achterstand van 2-1 ongedaan te maken.

Want de loopbaan van Brobbey is eveneens niet zo gelopen als dat van zijn illustere voorganger. Hij is niet per ongeluk ontdekt dankzij een gelukkige samenloop van omstandigheden. Hij heeft wel de gehele jeugdopleiding doorlopen maar was niet na zijn eerste wedstrijd ondanks zijn debuutgoal de onbetwiste nummer negen. Hij had destijds Dusan Tadic voor zich en dat is niet eens een spits. En zijn blessuregevoeligheid zorgde ervoor dat hij bij het agentschap van Mina Raiola terecht zou komen, een spelersmakelaarskantoor die er onder andere patent op heeft blessuregevoelige spelers op zeer jonge leeftijd bij buitenlandse clubs te stallen. Ik kan een hele column wijden aan de bedenkelijke praktijken van wijlen Raiola maar hij is niet meer.. relevant.

Brian lijkt mij een zachtaardige jongen en een leuke, goedlachse vent om in je spelersgroep te hebben. Het is jammer dat hij zijn contract niet wilde verlengen zonder dat hij van echte waarde had kunnen zijn in de Johan Cruijff Arena. Zijn keuze viel op Red Bull Leipzig, een club waar elke jonge speler van droomt naartoe te verkassen na een succesvolle carierre bij Ajax. Zijn zaakwaarnemer had uiteraard totaal geen invloed op zijn keuze en er is vast en zeker niet ingespeeld op het gegeven dat Brian snel geblesseerd raakt. Want dat baart mij toch zorgen, ik zie een talentvolle speler misschien wel onze beste spits in jaren maar zijn lichaam is een punt van aandacht. Zijn motoriek is in mijn ogen niet in balans, wellicht is hij te explosief in de acties die hij maakt. Maar goed, ik ben geen fysioloog en ze hebben bij Ajax zat specialisten niet waar? Waar maak ik mij zorgen om?

Waar ik mij wel zorgen om maak is de transfer naar Ajax die hij heeft gemaakt voor het luttele bedrag van zeventien miljoen. Dit schept namelijk een precedent voor de toekomstige transfers en veelbelovende jeugdspelers van Ajax. Want zodra je als speler vindt dat je goed genoeg bent om een basisplaats te eisen sta je als speler tegenwoordig sterker aan de onderhandelingstafel dan voor de zaak-Brobbey.

Tenslotte het voorval van gisteren. Sinds jaar en dag hebben donkere spelers last van bejegeningen omtrent de kleur van hun huid. Hele volksstammen vallen over elkaar heen hoe we deze schandelijke uitingen moeten verbannen, uiteindelijk resulterend in de Black Lives Matter beweging. De spelers in kwestie gaan er allemaal op hun eigen manier mee om. Stanley Menzo kreeg zelfs bananen om zijn oren en at er vervolgens een op, hij probeerde zijn schouders op te halen Brian Brobbey idem dito. Na de wedstrijd tegen FC Utrecht werd meteen de focus gelegd op de oerwoudgeluiden in het stadion. Met een vooringenomen stelling werd Brobbey gevraagd hoe walgelijk hij het wel niet vindt, de apengeluiden jegens hem. Zijn antwoord was de enige juiste, hij had het tijdens de wedstrijd niet gehoord (blijkbaar stond er een richtmicrofoon op de betreffende raddraaiers) en toen hij het achteraf had vernomen kon het hem weinig boeien. De mislukte poging Brobbey tot pikante(re) uitspraken te ontlokken kon op weinig begrip rekenen bij Helene Hendriks (of was het de regie) en Arnold Bruggink aarzelde zijn reactie best stoer te vinden. Nee, het is helemaal niet stoer en ik ontken niet dat het een groter wordend probleem is. Echter door het zoveel aandacht te geven blijven deze incidenten in de invloedssfeer van de daders en zullen zulke voorvallen nooit uitgebannen worden. Net als vergelijkingen maken op basis van huidskleur, positieve discriminatie, bevestig je het verschijnsel. De enige oplossing is het negeren.

Dit bericht is gewijzigd op 29 augustus 2022, 18:20:24.

+2/-5

Wordt dit soort praat hier ook al gedoogd? Het gaat hier van kwaad naar erger.

+6/-0

open/sluit de onderstaande quote:

---

bruinester schreef op 29 augustus 2022 om 17:52:

Al sinds ....... De enige oplossing is het negeren.

---

+2/-0

De titel alleen al is walgelijk genoeg om de rest maar te laten voor wat het is.

+1/-0

Een verdere uitleg lijkt niet nodig

+1/-0