Ajax Forum » Columns » [EK88] If you hate the fucking Germans

In deze bizarre tijden kunnen we vanmiddag misschien wat afleiding vinden in de nostalgische beelden die door de NPO worden uitgezonden over het Europees kampioenschap van 1992. Als aanvulling hierop schrijft een nog jonge, ongenuanceerde EK88 over de "grootste overwinning op de Duitsers" (inmiddels achterhaald). Dit onderdeel uit het nooit eerder verschenen verhaal over het EK in Zweden geeft wellicht wat achtergrond en een inkijk in het voetbal van de vorige eeuw. Alvast excuses voor de ongenuanceerde uitspraken en ongepaste termen voor onze gewaardeerde Oosterburen.

If you hate the fucking Germans (donderdag 18 juni 1992)

Na toch nog even wachten lukt het mij toch om het vak wat verder op te lopen. Veel mensen zijn ondertussen toch maar gaan staan, dus kan ik nu zelf even gaan zitten om mijn programmaboekje te lezen. Dat straks een heel beladen wedstrijd zal beginnen gaat toch een heel klein beetje aan mij voorbij. Uiteraard ben ik met mijn hoofd niet echt bij het voetbal. Dat Nederland sinds de wedstrijd tegen Rusland (sorry, het GOS bedoel ik) in een zeer slechte uitgangspositie is terechtgekomen heeft mij de afgelopen periode niet echt bezig gehouden. Maar nu is het dan toch wel tijd geworden om de hele situatie eens op een rijtje te zetten.

Stand poule B

Duitsland 2-3 (+2)
Nederland 2-3 (+1)
GOS 2-2 (0)
Schotland 2-0 (-3)

Het vervelende aan deze situatie is het doelsaldo van Nederland. Aangezien we slechts met 1-0 hebben gewonnen van de Schotten ziet het er nu niet zo best uit. Meest voor de hand liggend is namelijk een gelijkspel van Nederland tegen Duitsland en een overwinning van het GOS op de Schotten. In die situatie namelijk, gaan de Duitsers en het GOS over naar de halve finales. De enige hoop die Nederland dan heeft is dat het GOS (net zoals Nederland) met slechts één doelpunt verschil van de Schotten wint. Dan eindigen we gedeeld tweede en zal er dus geloot worden.

De enige zekerheid van een halve finale kan Nederland bereiken door te winnen van de Duitsers. Als dit zou gebeuren is een zéér leuke bijkomstigheid dat de Duitsers dan zijn uitgeschakeld. Ik denk daarom dat Nederland vandaag zeer aanvallend moet (en zal) spelen en dat de Duitsers zich gaan ingraven. Het gevaar van de Duitse counter is dan zo groot dat ik eigenlijk hoop dat we in ieder geval maar niet verliezen. Ondanks de afwezigheid van Mattheus zijn de Duitsers namelijk toch weer zeer sterk, vooral in de vorm van Hässler, die scoorde tegen de Russen uit een vrije trap. Aan de andere kant is het wel fijn dat de Schotten twee belangrijke Duitsers hebben uitgeschakeld, door in kopduels er keihard in te gaan. Zowel Buchwald als Reuter zijn op deze wijze namelijk uitgevallen (waarvan een met een hoofdwond). Zeker niet de minsten!

Ik denk uiteraard nog even terug aan de wedstrijd tegen Duitsland van 1990 in Milaan. We speelden toen best redelijk, maar we verloren wel! Toch is er wat dat betreft een voordeel: deze keer spelen wij "thuis"! Als ik het stadion namelijk bekijk zie ik meer Nederlan­ders dan Duitsers. Dat was in Milaan wel anders! Als we ons nu ook nog laten horen, dan kan ons straks in ieder geval niets worden verweten.

Na het gebruikelijke optreden van de Zweedse "cheerleaders" is het tijd geworden voor de volkslie­deren. Het Duitse volkslied wordt weggefloten en dat moet ook¹, want vandaag spelen wij thuis. Zoals altijd is er weer sprake van een zeer beladen sfeer. Tot mijn opluchting speelt Nederland eindelijk de eerste helft op het andere doel. Tot nu toe verloor Nederland de toss namelijk steeds, waardoor de zon een nadeel was voor de Nederlanders.

In de opstelling van Nederland is, ten opzichte van de vorige wedstrijd, een wijziging aangebracht. Ronald de Boer speelt in de plaats van Berry van Aerle. Ik begrijp dit niet helemaal, ondanks dat er dus een Ajacied in plaats van een PSV-er is ingekomen. Van Aerle speelde tegen de Schotten en de Russen best een aardige wedstrijd. Door de Boer in de ploeg te brengen wil Michels blijkbaar nog aanvallender speler dan we al doen. Zoals ik al eerder schetste lijkt mij dit niet verstandig.

In de wedstrijd kiest Nederland, zoals werd verwacht, direct de aanval. Rijkaard kopt een bal op het doel van de Duitsers. De bal lijkt, vanaf ons vak gezien, over het doel van Illgner te gaan. Door het gejuich aan de overkant besef ik dat de bal er in gegaan is, mijn ogen geloof ik namelijk niet. "We staan godverdomme 1-0 voor tegen de Moffen!", realiseer ik me. Het hele vak LM is natuurlijk door het dolle heen. 1-0 tegen de Duitsers en zo snel al! Als we dit vast kunnen houden dan blijven we in Göteborg voor de halve finale. Dit is voor mij natuurlijk om meer dan een reden te prefereren. Toch dringt het allemaal niet echt tot mij door wat er gebeurt. "Zou de afwezigheid van Reuter en Buchwald dan toch van doorslaggevende betekenis zijn?", vraag ik mij af. Natuurlijk speelt Nederland nu een stuk vrijer en ook voor ons (het publiek) is er een hele hoop druk van de ketel. De fans aan de andere kant worden getrakteerd op een nog nooit zo welgemeend "Auf wiedersehen" door het vak LM, gepaard gaand met het bijbehorende handgebaar. "Yes!!", denk ik bij mezelf, "Eindelijk zijn wíj in het voordeel!!". Natuurlijk wordt het hele scala van anti-Duitsland liederen ten gehore gebracht. "And if you hate the Fucking Germans, clap your hands! ....". Het hele vak doet mee, zelfs de Zweden. Natuurlijk hebben we ze geïndoctrineerd tijdens ons verblijf in Göteborg (voor zover ze zelf al niet een hekel hadden aan de Duitsers). Naar mijn mening heel belangrijk dat de neutrale Zweden voor Nederland zijn.

Op een andere plek in het vak begint het lied dat ik had gehoord van de Groningers: "En wie niet springt, die is een mof...". Dit lied is gebaseerd op de Italiaanse versie, dat in Italia '90 vrij indrukwekkend werd gebracht door de Italiaanse fans. Helaas heeft een groot deel van ons vak niet door dat er bij gesprongen moet worden. "Hi, ha, ho, Deutschland ist KO!", de eigen Duitse teksten doen het nu natuurlijk goed. Kortom het is een feest op vak LM. Helemaal natuurlijk als een vrije trap van Nederland wordt genomen door Witschge: 2-0! Wie had dit ooit gedacht!! We gaan winnen en Duitsland gaat naar huis. Deze Duitse ploeg is te pakken!

In de tweede helft gaat het allemaal wat minder. De Duitsers moeten natuurlijk aanvallen en doen dat dus ook. En weer aan de andere kant van het stadion valt een doelpunt: 2-1, een kopbal van Klinnsman, gescoord uit een corner. De Duitse fans beginnen weer met hun trommelgerof­fel gevolgd door een massaal: "Sieg!". Weer denk ik terug aan Milaan.

Ondertussen gaan de Duitsers voor hun allerlaatste kans om nog in het toernooi te blijven. Er begint een offensief; er hangt een doelpunt in de lucht. Nederland is wat teruggevallen, maar er ontstaan natuurlijk counterkansen. Aron Winter is in de ploeg gekomen, waaruit duidelijk blijkt dat we eindelijk iets verdedi­gender zijn gaan spelen. Hij ontsnapt een beetje gelukkig aan een tegenstander over rechts, dus vlak voor onze ogen. Hij gaat op weg naar de achterlijn en kan nu ongehin­derd een pass geven. Het hele vak ziet net zoals Winter dat Marco van Basten naar de eerste paal gaat en dat Bergkamp daarachter helemaal vrij staat. Winter geeft de voorzet perfect. Als de bal onderweg is naar Bergkamp, weet ik al dat het doelpunt wordt. Keihard kopt hij de bal langs Illgner: 3-1! En natuurlijk is dat de genadeklap voor de Moffen. Ongelofelijk we verslaan de Duitsers, wie had dat van te voren nou gedacht! Het is een feest in het stadion. Met nog twintig minuten te spelen is de winst nu toch wel binnen.

En dus hebben we nu alle tijd om te genieten van de overwinning: "Schade Deutschland, alles ist vorbei!", wordt er massaal gescandeerd. Peter Bosz wordt nog in de ploeg gebracht, waarbij Michels nogal wat tijd wint. In eerste instantie lijkt namelijk Wouters gewisseld te worden, maar als het zover is wordt de wissel toch nog even uitgesteld. Enige minuten later verlaat Bergkamp het veld voor Bosz, onder massale toejuichingen van vak LM.
De wedstrijd wordt uitgespeeld, waarin Nederland af en toe zelfs over gaat tot het vernederen van de Duitsers met subliem technische staaltjes. Als het eindsignaal klinkt is de grootste overwinning op de Duitsers aller tijden een feit.

Na enige tijd wordt omgeroepen hoe de andere wedstrijd in de poule is verlopen: "Schotland - GOS.... 3-0!". "Wat!". Ik bereken vlug wat dit voor consequenties heeft. Voor Nederland geen natuurlijk, maar voor Duitsland.... "Shit, ze worden daardoor tweede!". Dat betekent dat ze naar Stockholm gaan om de halve finale tegen Zweden te spelen.

Bij het verlaten van het stadion begrijp ik eigenlijk niet hoe dit toch mogelijk is. Eigenlijk is het heel eenvoudig. De Russen hebben tegen zowel Nederland als Duitsland op gelijk spel kunnen spelen. Nu ze eindelijk moesten winnen, werden er risico's genomen. Daarentegen konden de Schotten natuurlijk vrijuit voetballen, want ze waren toch al uitgeschakeld.

¹ Normaal gesproken vindt ik dat het volkslied van de tegenpar­tij met gepaste eerbied aangehoord behoort te worden

Dit bericht is voor het laatst gewijzigd op 12 april 2020, 11:42:19.

+1/-0